Η μέρα είναι σήμερα, η στιγμή είναι τώρα... Δεν είμαστε πλέον στην ηλικία που έχουμε την πολυτέλεια ν' αναβάλλουμε ότι πρέπει να γίνει τώρα...!

 Δεν το έγραψα εγώ αυτό, αλλά μιλάει στην καρδιά μου.

Αξίζει να το διαβάσετε!!!

Μόλις ξεκίνησε η μέρα και... είναι ήδη έξι το βράδυ.

Μόλις έφτασε η Δευτέρα και.. είναι ήδη Παρασκευή.

...και ο μήνας έχει ήδη τελειώσει,

...και η χρονιά έχει σχεδόν τελειώσει

... και έχουν ήδη περάσει 40,50 ή 60 χρόνια από τη ζωή μας.

...και συνειδητοποιούμε ότι χάσαμε τους γονείς μας, τους φίλους μας.

...και συνειδητοποιούμε ότι είναι πολύ αργά για να επιστρέψουμε...

Λοιπόν...ας προσπαθήσουμε, παρ' όλα αυτά, ν' απολαύσουμε τον χρόνο που απομένει...

Ας συνεχίσουμε να ψάχνουμε για δραστηριότητες που μας αρέσουν...

Ας βάλουμε λίγο χρώμα στο γκρι μας...

Ας χαμογελάμε στα μικρά πράγματα στη ζωή, που βάζουν βάλσαμο στις καρδιές μας.

Και παρ' όλα αυτά, πρέπει να συνεχίσουμε ν' απολαμβάνουμε με γαλήνη αυτό το χρόνο που μας απομένει. Ας προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε τα μετά....

Το κάνω μετά...

Θα πω μετά....

Θα το σκεφτώ μετά...

Τ' αφήνουμε όλα γι' αργότερα όμως το μετά είναι δικό μας.

Γιατί αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι:

Μετά κρυώνει ο καφές...

Μετά αλλάζουν οι προτεραιότητες..

Μετά σπάει η γοητεία...

Μετά μεγαλώνουν τα παιδιά...

Μετά γερνούν οι γονείς...

Μετά ξεχνιούνται οι υποχρεώσεις..

Μετά η μέρα γίνεται νύχτα...

Μετά τελειώνει η ζωή...

Και τότε είναι σχεδόν πολύ αργά...

Οπότε....ας μην αφήσουμε τίποτα γι' αργότερα...

Επειδή ακόμα περιμένουμε να τα πούμε αργότερα, μπορούμε να χάσουμε τις καλύτερες στιγμές, τις καλύτερες εμπειρίες, τις καλύτερες φιλίες, την καλύτερη οικογένεια.

Η μέρα είναι σήμερα, η στιγμή είναι τώρα...

Δεν είμαστε πλέον στην ηλικία που έχουμε την πολυτέλεια ν' αναβάλλουμε ότι πρέπει να γίνει αμέσως!

"...Μας αρέσει - δεν μας αρέσει, διαφωνούμε ή όχι,ο τέως Βασιλεύς είναι ένα κομμάτι της ιστορίας της νεωτέρας Ελλάδος. Αν τον απαξιώσουμε τότε απαξιώνουμε την ιστορία μας. Η ιστορία ενός λαού είναι συνεχής. Οι επόμενες γενιές διδάσκονται απ'όλα τα γεγονότα..."

 ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ Χθες είπα ότι δεν θα ξανά αναφερθώ τώρα που έπεσε η αυλαία με το θάνατο του τελευταίου Βασιλέως των Ελλήνων αλλά διαβάζοντας τα όσα έγραψαν στον τοίχο (π.χ. Ο Στρατηγός μας ο Άγγελος Παπαλεξόπουλος) τους απλοί Έλληνες χωρίς τις άθλιες κομματικές παρωπίδες διαπίστωσα πολλές ωμές αλήθειες που πρέπει να ακουστούν.

Αυτές οι ιστορικές φωτογραφίες θα μπορούςαν να γίνουν η αρχή για να αλλάξει η παρακμιακή κατάσταση της Ελλάδας σήμερα: "Η ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,

Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΈΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!"

Λοιπόν οφείλω να υπενθυμίσω σε κάποιους τι είδαμε εμείς οι Έλληνες στην κηδεία του τελευταίου Βασιλέως των Ελλήνων.

Το ποίημα , αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες του κόσμου.

Να τις χαιρόμαστε και να μην τις ξεχνάμε ποτέ. Αφιερώστε λίγο χρόνο γι αυτές κάθε μέρα, όχι μόνο σήμερα!

Ν Α   Ε Ρ Θ Ε Ι Σ   Μ Α Ν Α (ΡΟΝΤΕΛΟ-ΚΥΚΛΩΤΟ)

Να έρθεις σε ένα όνειρο της νύχτας μου μαγικό.

Στο σπιτικό μας να σε δω, να ζυμώνεις στην σκάφη.

Το ψωμί σου ζεστό, ξανθό της αγάπης χρυσάφι

και κυλάει του κόρφου σου γάλα ζεστό, μητρικό,

που απλόχερα δίνει η φύση, της ζωή ς γιατρικό.

Νερό λήθης μην πιείς, την αγάπη, που διαγράφει.

Να έρθεις σε ένα όνειρο της νύχτας μου μαγικό.

Στο σπιτικό μας να σε δω να ζυμώνεις στην σκάφη.

Αγαπημένη της σκέψης μου γίνε αερικό,

που με χρώματα της χαράς τα ονείρατα βάφει.

Γίνε ελπίδα, που παρήγορα όνειρα πλάθει.

Μάνα μου πάρε από τον χρόνο καιρό δανεικό. 

Να έρθεις σε ένα όνειρο της νύχτας μου μαγικό...

Memorries....Κολλέγιο Αθηνών...

 Κολέγιο Αθηνών, συμμετοχή στο Συνέδριο της Οlympicidea, που διεξήχθη με μεγάλη επιτυχία το Σάββατο και Κυριακή 9 & 10 Ιουλίου και έλαβαν μέρος περισσότεροι από 1000 αντιπρόσωποι από Ελλάδα, Κύπρο και διάφορα άλλα μέρη του Κόσμου!

Να θυμάσαι....

 

Μένουν μόνοι τους.....οι Δυνατοί

Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός που δίνει πολλά!

Δούλεψε σαν να μην  χρειάζεσαι χρήματα!

Χόρεψε σαν να μην σε βλέπει κανείς!

Τραγούδα σαν να μην σε ακούει κανείς!

 

ΙΜΠΟΡΤΑΝΤ Memorries