Ποιος ξέρει, άραγε, τι εποχή είναι αυτή που ζούμε. Περίεργη, ιδιαίτερη. Σύγχρονη και απροσδιόριστη.
Θολή και απάνθρωπη. Πολλή βία, γυναικοκτονίες, ατελείωτος θυμός και οργή. Οι ηθικοί κώδικες, ο αυτοέλεγχος, ο αυτοσεβασμός και οι αξίες φθίνουν διαρκώς.
Όλα γίνονται γρήγορα, αλλά χωρίς να υπάρχει μια κατεύθυνση. Μια ανεξήγητη ταχύτητα για όλους και για όλα. Άνθρωποι τρέχουν διαρκώς χωρίς κάποιον στόχο. Βαρέθηκα να ακούω τους περισσότερους να λένε: «Που είσαι, βρε ‘συ; Χαθήκαμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου