3 οι απεργοί από χθες.θεαρεστη η πράξη τους γιατί δεν θρηνούν δικάτους παιδιά κάνουν συμπαράσταση στα αιτήματα του Πάνου Ρουτσι.ΥποκλινομαιΈλα καμάρι μου, κοντοσίμωσε γιατί έχω μια κουβέντα να σου πω και μια χάρη να σου ζητήξω είπεμου...
Εδά που θα πας στην Αθήνα και μου λες πως το πρώτο πράμα που θα κάμεις θα 'ναι να πας στο Σύνταγμα για ν' αγκαλιάσεις το χαροκαμμένο πατέρα που κάνει απεργία πείνας, να μη ξεχάσεις και μια χάρη που σου ζητώ:
Σφιχταγκάλιασε τον Πάνο Ρούτσι, πε του πως σαφί τονε σκέφτομαι μα δε μπορώ να ταξιδέψω γιατί 'μαι αρρωστάρης, μα σκύψε ομπρός και στον Κύριο Δημήτρη, που κάνει κι αυτός απεργία πείνας.
Σκύψε ομπρός του, άμα δε ντρέπεσαι γονάτισε κι όλας, και φίλησε του τη χέρα.
Κάμε μου τη χάρη, καμάρι μου, και κάμε το γιατί δε λέει η καρδιά μου να πάψει να μου δίνει ετούτη να την προσταγή.
Γιατί, ο Κύριος Δημήτρης χαροκαμμένος πατέρας δεν είναι, δεν παλεύει για να αναγκάσει τους δολοφόνους να του δώσουν άδεια για εκταφή του κοπελιού του, δεν τελείωσε η ζήση του στα συντίμια των τρένων στα Τέμπη, δεν έχει δώσει βαρύ όρκο στο κοπέλι του να μη πάψει να παλεύει ίσαμε να ξεμασκαρωθούνε οι εγκληματίες του κουβέρνου.
Ο Κύριος Δημήτρης είναι είνας απλώς Άνθρωπος, που κεφαλαιοποίησε το πρώτο γράμμα του Ανθρώπου.
Είναι ένας δάσκαλος της ενσυναίσθησης, της συμπαράστασης, της συμπόνιας, της συμπόρευσης, της απόλυτης συνταύτισης με τον χαροκαμμένο πατέρα, τον Πάνο Ρούτσι, στο πλευρό του οποίου κάθεται, και κοντά του ξενυχτά, και μαζί του κάνει κι αυτός απεργία πείνας και χέρι χέρι πορεύονται την κακοτράχαλη στράτα του Αγώνα, για το Δίκιο, την Πρεπιά, την Αλήθεια και την Ανθρωπιά.
Να σφιχταγκαλιάσεις, καμάρι μου, τον Πάνο Ρούτσι, μα μη ξεχάσεις και τη χάρη που σου ζητώ:
Να σκύψεις την κεφαλή σου μπροστά στον Κύριο Δημήτρη και να του φιλήσεις τη χέρα.
Κι άμα νρέπεσαι να το κάμεις, κάμε το και πε του πως εγώ γονατίζω ομπρός του κι εγώ του φιλώ τη χέρα.
Κι ας είναι λιγότερων χρόνων από μένα.
[#ΣτρατάκηςΜιχάλης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου