ΦΤΩΧΑ ΑΛΛΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!

Τα χρόνια που αφήναμε τις πόρτες ανοιχτές,γιατί τότε δεν φοβόμασταν!

Η επίσκεψη τής γειτόνισσας τότε ήταν καθημερινά και έδενε όλο το χωριό σάν σύνολο συζητώντας, τα προβλήματα και τά γεγονότα , ευχάριστα και δυσάρεστα!

Γιατί η απλή ζωή είναι η πιο ωραία! Ούτε πλουμιδια ούτε πολυτελή ζωή και μοναξιά! Παρα μόνο απλότητα και αγαπη για τον γείτονα-διπλανό μας! Μόνο έτσι πάει μπροστά η κοινωνία!